Mob story - σαν θεατρικό

 

ο φονιάς σήκωσε το πιστόλι του μέσα στο  σκοτεινό στενάκι. Τον  σημάδεψε

Το  δάχτυλο του άγγιξε την σκανδάλη  όπως είχε κάνει  αμέτρητες φορές όμως πριν την πιέσει  σωριάστηκε κάτω

Το  άγχος αυτής της  δουλειάς   εδώ και χρόνια του προκάλεσε την καρδιακή προσβολή και τον άφησε στον τόπο

Ο  Αχιλλέας  κοίταξε τον παρ ολίγον φονιά του . Ήταν πεσμένος στο  βρεγμένο  οδόστρωμα και δεν κουνιόταν

Δεν πρόλαβε να  τον ρωτήσει - όχι πως θα του έλεγε κιόλας- ποιος τον προσέλαβε για να τον σκοτώσει;

Το μυαλό του δεν μπορούσε να  φανταστεί πως κάποιος ή κάποια  θα πλήρωνε για να τον σκοτώσουν

Έσκυψε , από ένστικτο και πήρε το πιστόλι απ το χέρι και τους γεμιστήρες απ τις  τσέπες  του  πληρωμένου  και νεκρού πλέον φονιά

Πόζαρε  λίγο όπως είχε δει στις ταινίες με το πιστόλι στα χέρια. Μετά  ξεκίνησε να τρέχει σταματώντας  στις γωνίες και κοιτώντας προσεκτικά μην τον πάρει κανένα μάτι

Πέρασαν 10 χρόνια από κείνο το βράδυ

Η ανεργία , οι χαμηλοί μισθοί  όταν υπήρχε δουλειά και το  πιστόλι  στα χέρια του τον κάνανε να ασχοληθεί με τις παρανομίες και το έγκλημα

Ο καλύτερος εργοδότης του ήταν ένας  τοκογλύφος , ο Καστανάς. 

Ο Καστανάς  είχε για  βιτρίνα μερικά  νυχτερινά μαγαζιά  

Κάθε φορά που ήθελε να βγάλει απ την μέση έναν κακοπληρωτή   τον καλούσε και σε διαφορετικό μαγαζί και πάντα ο Αχιλλέας  τελείωνε την δουλεία με τον καλύτερο τρόπο

Και πάντα ο Καστανάς την ώρα της πληρωμής  στραβομουτσούνιαζες  και είχε  παράπονα  σαν να μην είχε γίνει η δουλειά

Μια  τέτοια φορά  ήταν και αυτή η  νύχτα

-Γιατί μου σπας τα αρχίδια  κάθε φορά;  τον ρώτησε ο Αχιλλέας

-Πρόσεξε πως μου μιλάς εμένα. Πολύ αέρα πήρες

-Πλήρωσε με  να  φύγω

-Να σε πληρώσω.. Να σε πληρώσω. πιο εύκολο μου είναι να  σε πληγώσω παρά να σε πληρώσω

Σιγά την δουλειά που κάνεις και θες και πληρωμή. Σημαδεύεις και  πυροβολάς έναν  άοπλο και τσεπώνεις  μετά μερικά   τούβλα

-Αφού είναι τόσο εύκολο ρε συ Κατανά  γιατί δεν τραβάς να την κάνεις εσύ;

-Γιατί  δεν είμαι σαν εσένα  ρε. Δεν είμαι ρεμάλι , κοπρόσκυλο, θρασύμαγκας , φονιάς  εγώ ρε

-Ξέρω. Εσύ είσαι το πρότυπο του καλού έλληνα , οικογενειάρχη, χριστιανού

-Κάτι που  δεν κατάφερες να γίνεις εσύ

-Μπορεί να μην  ήθελα  να  γίνω.

-Και γιατί  να μην ήθελες να γίνεις;

-Γιατί  μπορεί να σιχαίνομαι  όλα όσα  είσαι

-Σιχαίνεσαι  όλα όσα είμαι εγώ; Και  απολαμβάνεις όλα όσα είσαι εσύ; Ένα ρεμάλι ανεπάγγελτο που τριγυρνά από δω και από κει και περιμένει να  χτυπήσει το τηλέφωνο να του δώσω καμιά δουλειά;

-Μέσες άκρες , ναι

-Μέσες  άκρες. Μου μάθες και το "μέσες άκρες" παναθεμά σε.

Άμα  σου  γαμήσω ότι έχεις και δεν έχεις  θα μάθεις να μην αυθαδιάζεις

-Ναι, κοίτα, αν δεν σε πειράζει μπορείς να  με πληρώσεις  γιατί  βιάζομαι;

-Δηλαδή αν δεν σε πληρώσω τι θα κάνεις;  Θα πας στην επιθεώρηση εργασίας να με  καταγγείλεις;  ρώτησε  ειρωνικά ο Καστανάς και ξέσπασε μόνος του στα γέλια

-Δεν θα χρειαστεί αν τρέξω τόσο μακριά, είπε ο Αχιλλέας και έβγαλε απ το μπουφάν του το πιστόλι του, έχω εδώ την δική μου  "επιθεώρηση εργασίας" 

Ο Καστανάς έδειξε να μην   πτοείται. Ακούμπησε αναπαυτικά την πλάτη του στην πολυθρόνα του γραφείου του  και χαμογέλασε με σιγουριά

-Περίμενα  μια τέτοια αντίδραση, του είπε,  για την ακρίβεια  γνωρίζω κάθε σου κίνηση εδώ και χρόνια Αχιλλέα. Ξέρω τι θα κάνεις την επόμενη στιγμή πριν κανεις εσύ το σκεφτείς

  Όσο μιλούσε  από οι τρεις διαφορετικές πόρτες του γραφείου του  ανοίξαν και μπήκαν μέσα με  πιστόλια στα χέρια σημαδεύοντας τον Αχιλλέα 5 μπράβοι του  Καστανά

-Βλέπεις Αχιλλέα πόσο εύκολα, με μια  κίνηση αλλάζουν οι συσχετισμοί στην ζωή  εις βάρος σου και υπέρ μου;

Ο Αχιλλέας συνέχιζε να τον σημαδεύει

-Δεν βλέπω  κάποιος  συσχετισμό να  άλλαξε  υπέρ  σου. Συνεχίζω να σε σημαδεύω  ακριβώς ανάμεσα στα μάτια 

-Αν πατήσεις την σκανδάλη όμως  την επόμενη  στιγμή θα σαι   νεκρός

-Αυτό  δεν πρέπει να  σε απασχολεί εσένα. Δεν θα ζεις  βλέπεις  για να με δεις να πέφτω

-Έχω ζήσει και έχω δει  αρκετά για να ξέρω πως   κάθε άνθρωπος που τον σημαδεύουν 5 πιστολάδες  το μόνο που σκέφτεται είναι πως θα  γλιτώσει το τομάρι  του

-Άρα αυτή την στιγμή  εσύ θα πρεπε  να σκέφτεσαι πως  θα  γλιτώσεις το κεφάλι σου και όχι το τι θα απογίνω  εγώ αφού πεθάνεις

-Πόσα χρόνια δουλεύεις για μένα; 10 χρόνια; 

-Κάπου τόσο

-Και  δεν κατάλαβες ποτέ τίποτα ε;

Εγώ σε  έφτιαξα  ρε ηλίθιε

Εγώ σε έκανα  ότι είσαι.

Μόνος σου δεν θα μπορούσες να γίνεις τίποτα

Εγω το αποφάσισα να  σε  "φτιάξω" εγώ αποφασίζω τώρα πως έκλεισες τον κύκλο σου και πρέπει να  φύγεις...όπως  είχα αποφασίσει να στείλω  τον φονιά  που είχε έρθει να σε φάει

-Τον φονιά;

-Πριν 10  χρόνια. Μιλάω για τον άνθρωπο του οποίου το πιστόλι κρατάς στα χέρια

Εγώ τον έστειλα να σε  ξεπαστρέψει αφού πρώτα του ρίξα στο ποτό του κάτι που θα  έστελνε τον ίδιο

-Και γιατί  να το κάνεις αυτό;

-Πριν μερικά  βράδι αν θυμάσαι είχες μαλώσει  σε ένα μπαράκι για μια  γκόμενα

Σε βαράγαν τρεις μαζί , το ξέχασες;

-Και συ που τα ξες αυτά;

-Ήταν δικό μου εκείνο το μπαράκι. Μπορεί να τις έτρωγες άσχημα εκείνο το βράδυ όμως  είδα  κάτι στο βλέμμα σου. Είχες  κάτι που ούτε και συ δεν το  γνώριζες

Έτσι αποφάσισα να σε κάνω να δουλέψεις  για μένα  χωρίς όμως να  γνωρίζεις  πως εγώ σε  έβαλα σε αυτό τον δρόμο

Όμως φίλε μου όπως κάθε πράγμα στην ζωή  κλείνει τον κύκλο του 

Έτσι και  συ ήρθε η  ώρα να  αναχωρήσεις για άλλους τόπους  πιο χλοερούς

-Φαντάζομαι έχεις  βρει  τον επόμενο ε; Είναι κανείς από εσάς παιδιά; ρώτησε τους μπράβους που τον σημάδευαν

Ο  Καστανάς γέλασε

-Με έχεις για τόσο βλάκα  να  τον είχα φέρει εδώ και  να  άκουγε  όλη την κουβέντα μας;

-Εσένα όχι. Αυτόν όμως τον έχω για βλάκα αφού νομίζει πως θα δουλέψει  για κάποιον νεκρό

-Έχεις πλάκα  Αχιλλέα όμως όπως είπες και συ  είμαστε βιαστικοί. Πολύ μιλήσαμε ώρα να τελειώ...

Η σφαίρα απ το όπλο του Αχιλλέα έφυγε απ την κάννη  πριν  τελειώσει ο Καστανάς την κουβέντα του

και καρφώθηκε ανάμεσα στα μάτια  του

Μετά γύρισε και κοίταξες τους  5 μπράβους  ήταν έτοιμοι να τον πυροβολήσουν

-Μείνατε  χωρίς αφεντικό παιδιά, όμως έχετε   την ευκαιρία να γίνετε και οι 5 αφεντικά

5 μαγαζιά έχει...είχε ο  τυπάς

Τα μοιράζετε   στα ίσα, μοιράζετε και τις  δουλειές του και   μένουμε όλοι ευχαριστημένοι

-Και  συ τι κερδίζεις;

-Στο  συρτάρι του γραφείου του  έχει τα δεδουλευμένα  μου. Μόνο αυτά θέλω.

Δεν ζήτησα κάτι παραπάνω  απ την αρχή 

-Εγώ λέω να τον φάμε, μούγγρισε ένας άλλος απ τους πέντε

  Ένας τρίτος μπράβος γύρισε και   πυροβόλησε στο κεφάλι σχεδόν εξ επαφής  αυτόν που πρότεινε να σκοτώσουν τον Αχιλλέα

-Σε βαρέθηκα  μαλάκα. Σε βαρέθηκα να σκέφτεσαι και να μιλάς όλη την ώρα σαν ζώο, φώναξε στο πτώμα  του

-Πάρε τα λεφτά σου και φύγε,  είπε ο πρώτος μπράβος στον Αχιλλέα

Ο Αχιλλέας πλησίασε στο συρτάρι. Έβγαλε τον φάκελο με τα λεφτά , τους τον έδειξε με  αργές κινήσεις  και κατευθύνθηκε προς την πόρτα

Πριν  βγει έξω ο μπράβος  που δεν είχε μιλήσει ως τότε   του φώναξε

-Μια στιγμή. Τα μαγαζιά  είναι 5 και μεις μείναμε  4 τι να κάνουμε;

-Δεν ξέρω μεγάλα παιδιά  είστε. Βρείτε μια λύση. Σοφό θα ήταν πάντως να μην σκοτωθείτε μεταξύ σας για ένα  κωλομάγαζο, τους είπε και βγήκε έξω