storyteller

  Καθόταν στη νπλαστική καρεκλίτσα  του  Κοιτούσε  όπως πάντα το άπειρο και  ενώ τα χέρια του παίζαν το μπεγλέρι του  ένα  χαμόγελο παρέμενε  ζωγραφιστό στο πρόσωπο του Ο  Νάσος τον πλησίασε κρατώντας  ένα  i phone στα χέρια -Τι τρέχει ρε Νάσο; -Δουλειές  όπως πάντα αφεντικό -Και τι δουλειές μου φέρνεις πάλι; Ο  χοντρούλης  του έδειξε την οθόνη του κινητού -Ήρθε νέο  εμπόρευμα έξω και πρέπει να  επιλέξεις ποια  θα πάει που; Ο Μπεγλεράκιας κοίταξε την οθόνη -Κοπέλες; -Για τα  τα μπουρδέλα  που  ελέγχεις -Για τ μπουρδέλα που ελέγχω. Βρέθηκα  ξαφνικά και με μπουρδέλα  ε; Για να δούμε; Τ α χέρια του παίξανε  λίγο  την οθόνη κοιτώντας φωτογραφίες -Αυτήν στείλτην -Μας κόστισε αυτή να την αγοράσουμε -Ναι αλλά είναι κοκαλιάρα. Δες τι σαγόνι έχει. Μυτερό. Μου την σπάει -Μα οι πελάτες τέτοιες  θέλουν αφεντικό -Στείλτο το μπάζο -Μα  αφεντικό... -Νάσο;  Μίλησα . Μια φορά  θα  τα λέω  αν είναι  να  ανοίγουμε  κουβέντα παρατάω τις δουλειές και ας αναλάβει όποιος θέλει -Καλά.  Ο Μπεγλεράκιας έπαιξε 

 Μπεγλεράκια  τον  ξέραν όλοι  Έτσι τον φωνάζαν Όποιος τον ήξερε, από τότε που τον ήξερε  δεν τον είχε δει ποτέ να μην κάθεται αναπαυτικά σε μια καρέκλα και να παίζει  χαμογελώντας το  μπεγλέρι του Στην φυλακή από τότε που  μπήκε μέχρι την μέρα που  άνοιξαν οι πύλες της κολάσεως καθόταν  σε μια πλαστική καρέκλα , κοιτούσε χαμογελώντας  στο "πουθενά" και  τα χέρια  του έπαιζαν το μπεγλέρι Ούτε νοιαζόταν για  τα  "ποιος" "που"  πότε" , ούτε για   τίποτα Ώσπου  έφυτασε η μέρα που ξέσπασε η κόλαση Κανείς δεν κατάλαβε πως ξεκίνησαν όλα Οι  συμμορίες άρχισαν να χτυπιούνται  μεταξύ τους Μαχαιρώματα, ανοιγμένα κεφάλια,  λιντσαρίσματα και αυτός εκεί. Ο Μπεγλεράκιας με το όνομα Όλοι σκοτώνονταν με όλους και  εκείνος καθόταν στην  πλαστική καρεκλίτσα του, κοιτούσε  στο άπειρο, στο χάος , χαμογελώντας και έπαιζε το μπεγλέρι του  την ώρα που όσοι δεν συμμετείχαν στο μακελειό κοιτούσαν να κρυφτούν όπου βρουν  μην τους πάρει καμιά  ξέμπαρκη Όταν μπούκαραν τα  εκαμ μ