Μπεγλεράκιας

 Μπεγλεράκια  τον  ξέραν όλοι 

Έτσι τον φωνάζαν

Όποιος τον ήξερε, από τότε που τον ήξερε  δεν τον είχε δει ποτέ να μην κάθεται αναπαυτικά σε μια καρέκλα και να παίζει  χαμογελώντας το  μπεγλέρι του

Στην φυλακή από τότε που  μπήκε μέχρι την μέρα που  άνοιξαν οι πύλες της κολάσεως καθόταν  σε μια πλαστική καρέκλα , κοιτούσε χαμογελώντας  στο "πουθενά" και  τα χέρια  του έπαιζαν το μπεγλέρι

Ούτε νοιαζόταν για  τα  "ποιος" "που"  πότε" , ούτε για   τίποτα

Ώσπου  έφυτασε η μέρα που ξέσπασε η κόλαση

Κανείς δεν κατάλαβε πως ξεκίνησαν όλα

Οι  συμμορίες άρχισαν να χτυπιούνται  μεταξύ τους

Μαχαιρώματα, ανοιγμένα κεφάλια,  λιντσαρίσματα και αυτός εκεί. Ο Μπεγλεράκιας με το όνομα

Όλοι σκοτώνονταν με όλους και  εκείνος καθόταν στην  πλαστική καρεκλίτσα του, κοιτούσε  στο άπειρο, στο χάος , χαμογελώντας και έπαιζε το μπεγλέρι του  την ώρα που όσοι δεν συμμετείχαν στο μακελειό κοιτούσαν να κρυφτούν όπου βρουν  μην τους πάρει καμιά  ξέμπαρκη

Όταν μπούκαραν τα  εκαμ με τα ματ , αφού πρώτα ο διευθυντής άφησε να  αποδεκατιστούν οι συμμορίτες  τον πρώτο ζωντανό που βρήκαν ήταν  αυτόν να  κάθεται ατάραχος  ενώ τριγύρω του κείτονταν πτώματα  και τραυματίες

-Ακίνητος, ούρλιαξε ένας μπάτσος που τον σημάδευε με  το  πολυβόλο του  μες την κόκκινη διόπτρα

"Τι ακίνητος;" σκέφτηκε, "μια ζωή ακίνητος κθόταν"

-Είπα ακίνητος, ξαναούρλιαξε πιο δυνατά ο μπάτσος

-Δεν μου κάνεις καμιά πίπα  να ηρεμήσεις;  του απάντησε με  το γωνωστό άχρωμο , ανέκφραστο ύφος του

Μετά πέσαν πάνω  του  οι  μπάντες. τον βάλανε  κάτω και  οι μισοί  χτυπούσαν αυτόν και οι άλλοι μισοί στην προσπάθεια  τους να τον πετύχουν βαράγαν τους συναδέλφους τους

Όταν τον σηκώσαν όρθιο πιάνοντας τον απ τα μπράτσα  το πρόσωπο του ήταν κόκκινο απ τα  αίματα

Κοίταξε  τους  μπάτσους που  χαν δεχτεί τις κλωτσιές  απ τους συναδέλφους τους  και τους είπε

-Εγώ σας έκανα  την μάπα μπλε μαρέ

-Μην κολακεύεις  τον εαυτό σου φλώρε, του απάντησε ένας απ τους μπάτσους, εσύ  ήσουν κάτω και έτρωγες τις κλωτσιές μου

-Α ναι; τι μου λες;  Τότε ποιος σου έκανε την μάπα  καινούργια;

Ο μπάτσος δεν μίλησε 

Ο Μπεγλεράκιας  έστρεψε το βλέμμα  του και κοίταξε  τους 5 αιμόφυρτους μπάτσους

-Δεν σας το κανα  εγώ; Δεν σας βάρεσα  εγώ  ρε μαγγίτες; Θα ταν βολικό να σας έδερνα  εγώ  γιατί τότε θα παίρνατε εύκολα το αίμα  σας πίσω

Θα βγάζες εσύ , είπε και  κοίταξε τον πρώτο μπάτσο που  του χε απαντήσει πιο πριν, το πιστόλι σου  , θα με σημάδευες στο  κούτελο και ..."μπάμ" . Μια  σφαιρούλα. Θα  βγαινε απ την κάννη ...θα ταξίδευε για ένα  δευτερόλπετο  και θα  καρφωνόταν στο κούτελο μου. 

Ο μπάτσος τον κοιτούσε με μίσος στα μάτια

-Θα τελειώναν  όλα...εύκολα και δίκαια, του ψιθύρισε, όμως λες...δεν  ήμουν εγώ. Εγώ είμαι φλώρος. Τότε ποιος  σε μάτωσε  ρε μάγγα; Εγώ ξέρω ποιος με  έκανε "καινούργιο", εσύ , εσύ  αυτός... εσύ ξες ποιος  έχωσε την  αρβύλα του στην μάπα σου;

-Πολλά λες

-Αν σε δείρουν  ζητάς να πάρει το αίμα σου πίσω. Είναι σαν να μπαίνει ο άλλος σπίτι σου, να σου πηδά την γυναίκα  και να φεύγει σαν να μην  έγινε τίποτα. 

Και  το μαθαίνεις

Και ξέρεις  πως όλοι οι γνωστοί σου ξέρουν πως ο γνωστός σου πήδηξε την γυναίκα , όπως όλοι οι γνωστοί σου  ξέρουν εδώ μέσα ποιος βάρεσε ποιον

Τι  θα  γίνει ρε μάγκα;

Θα βγείτε από δω και θα πάτε για καφέ  και ντόνατς; Σαν καλά συνεδελφάκια ενώ μισή ώρα πριν   σας κλωτσούσαν στην μάπα;

-Σταμάτα

-"Σταμάτα" λεν την θεία μου . Σε ένα  πούλησες την μαγκιά σου όμως από πίσω τις έτρωγες απ τον συνάδελφο σου. Μπορεί να στε και κολλητάρια . Που ξες ; Μπορεί να σε είχε και  άχτι και να βρήκε ευκαιρία να  σου χώσει μια κλωτσιά πάνω στην αναπουμπούλα

Ο Μπάτσος τώρα  άρχισε να παίρνει  βαριές ανάσες όσο ο Μπεγλεράκιας  μίλαγε

-Εγώ την ξέρω την τύχη μου. Απομόνωση , λίγο  ξύλο ακόμη , καμιά διάσειση... εσύ; Εμπιστεύτηκες τα νώτα σου  σε κάποιον και αυτός  σε μάτωσε...

Ο μπάτσος  γύρισε  ξαφνικά τράβηξε το όπλο  του , σημάδεψε τον συνάδελφο του και πριν προλάβουν όλοι να αντιδράσουν του ρίξε στο κεφάλι

Οι πάντες πάγωσαν

Ο μπάτσος γύρισε  και σημάδεψε τον Μπεγλεράκια τώρα

-Πάρε το πιστόλι, του είπε

-Θες τα αποτυπώματα μου πάνω του

-Πιάστο; του φώναξε

Ο Μπεγλεράκιας   κοίταξε  ψηλά στην απέναντι γωνία

-Είμαστε σε  ζωντανή σύνδεση με την τηλεόραση βλάκα. 

Ο  διευθυντής  τα κονόμησε τόσες μέρες πουλώντας την καταγραφή των καμερών στα κανάλια σε  πραγματικό χρόνο 

-Ποιες κάμερες;  ψέλλισε ο μπάτσος

-Μετέδιδε τις συμπλοκές  ζωντανά λέμε , βλάκα. Ξύπνα, του  φώναξε ο  Μπεγλεράκιας και μετά με ήρεμο  ύφος του ψιθίρισε, θες να πιάσω το όπλο; να αφήσω  τα αποτυπώματα μου για να πείτε πως έφαγα εγώ τον  συνάδελφο σας; 

Να το κάνω ρε μάγκα. Όμως αυτό δεν θα αναιρέσει   τις κάμερες που κατέγραψαν και μετέδωσαν πριν  λίγο πανελλαδικά  εσένα να  εκτελείς τον συνάδελφο σου

-Έχει δίκιο Μανώλη, του φώναξε ένας απ τους συναδέλφους του

-Μα πως; Αυτός..., είπε και έδειξε σαστισμένος  τον Μπεγλεράκια

-Μανώλη άσε το όπλο κάτω. Ξες την διαδικασία, είπε ο  συνάδελφος του και τώρα όλοι οι μπάτσοι σημαδεύαν τον Μανώλη

Ο Μανώλης κατάλαβε πως  δεν είχε  καμία τύχη

Αν δεν σκότωνε συνάδελφο του ίσως να τον βοηθούσε το σύστημα όμως τώρα τα χε κάνει τόσο σκατά που δεν  ήξερε τι να κάνει

Γονάτισε και άφησε το πιστόλι του κάτω....

Μετά από ένα μήνα ο Μπεγλεράκιας βγήκε απ την απομόνωση

Ήταν η ώρα του προαυλισμού όμως έξω έβρεχε

Ο χοντρούλης ο Νάσος με τα  γυαλάκια  τον πλησίασε να τον καλωσορίσει

-Μπεγελάρακια είσαι ήρωας πλέον

-Γιατί ρε  είστε όλοι μέσα;

-Ε;Δεν βλέπεις έξω  που γίνεται  χαλασμός  κυρίου;

-Ε και; Δεν θα πάρουμε  εμείς τον αέρα μας επειδή έξω  βρέχει;

Που να η καρέκλα μου ρε;

Ο  Νάσος έτρΕξε και του φέρε την πλαστική καρέκλα του,

Ο Μπεγλεράκιας  την άρπαξε και βγήκε έξω στο προαύλιο . Ο Νάσος τον ακολουθούσε και μαζί του βγήκε και ο Λευτέρης ένας  αδύνατος  τύπος 

Περπάτησε μέσα στις λάσπες και την έστησε στο κέντρο  της  αυλής και μετά έκατσε. Σήκωσε το βλέμμα στον ουρανό και πήρε μια  βαθιά ανάσα  χαμογελώντας

Όταν κατέβασε το βλέμμα  ο Λευτέρης άπλωσε το χέρι του και του πρόσφερε το μπεγλέρι του

-Νόμισε το έχασα  ρε. Λευτέρη σε είπαμε;

-Λευτέρη. Με φέρανε εδώ  ένα μήνα  πριν φέρουν  εσάς

-Εμάς  , εσάς δεν έχει εδώ τέτοιες ευγένειες. Να μιλάς κανονικά σαν άνθρωπος όχι σαν πολιτισμένος  φιόγκος

-Είσαι ήρωας πλέον  εδώ  Μπεγλεράκια,  του είπε ο Νάσος

Ο Μπεγλεράκιας γέλασε

-'Ελα  ρε , πως και έτσι;

-Ποιος άλλος έφαγε  έναν μπάτσο και έστειλε  άλλον έναν στην φυλακή χωρίς να κάνει τίποτα ο ίδιος; ρώτησε ο Νάσος

-Και αυτό με κάνει ήρωα;

Ο Νάσος χαμογέλασε

-Δεν είσαι;

-Δεν ξέρω ρε  χοντρούλη. ήρωας, μάγκας , λεβέντης,

Όλοι λένε και ξελένε

Όλοι είναι κάτι και μέχρι να γυρίσεις να κοιτάξεις αλλού  γίνονται κάτι άλλο, ή μήπως πάντα ήταν κάτι άλλο και απλά το παίζαν ιστορία;

-Δεν ξέρω  αλλά αυτές τις σκέψεις  καλό θα ταν να τις  διατηρήσεις . Θα σου χρειαστούν πλέον

-Γιατί ρε κινδυνεύω;

-Κατά μία έννοια ...

-Μίλα ρε  τι  λες; Θα με την πέσουν τα νέα  κεφάλια της  φυλακής;

-Ποια νέα κεφάλια; Οι πάντες φάγανε τους πάντες. Το μόνο μεγάλο κεφάλι  που έμεινε  ζωντανό είναι αυτός που έβγαλε απ  την μέση  δυο μπασκίνες χωρίς να κάνει τίποτα

Ο Μπεγλεράκιας γύρισε και τον κοίταξε  με σοβαρό ύφος για μια στιγμή , ύστερα όμως χαμογέλασε και του είπε

-Έλα ρε  χοντρούλι...κόψε την πλάκα. 

-Το αποφάσισε  η φυλακή.  Σε θέλουν για το γενικό κουμάντο εδώ μέσα

-Εμένα;

-Εσένα;  Δεν έχει και άλλους

Ο  Μπεγλεράκιας γύρισε και κοίταξε  ξανά το άπειρο  παίζοντας το μπεγλέρι  του

-Μήπως  τώρα που  έγινε η ενημέρωση να πάμε μέσα; Θα μπουντιάσουμε, ψέλλισε ο  Λευτέρης

-΄'Ένα μήνα μέσα  ήμουν α , μονολόγησε ο  Μπεγλεράκιας, πιο  μέσα δεν γίνεται.

Βγαίνω  να πω μια κουβέντα με κάνα άνθρωπο και με  ρίχνεται  κατευθείαν στα  βαθιά;

Καθίστε τουλάχιστον να δούμε λίγο ουρανό

Να πάρουμε λίγο καθαρό αέρα

Άκου εκεί...θα  μπουντιάσουμε